Schoenen met Pensioen!

English version

Flamenco dansers hebben een hele intieme relatie met hun dansschoenen. Overal waar ik naartoe ga neem ik mijn dansschoenen mee. Als ik met het vliegtuig reis, gaan ze mee in mijn handbagage. Stel je voor dat ze kwijt raken met je koffers! Er zijn dagen dat ik langer mijn dansschoenen aan heb dan mijn normale schoenen. Ze zijn een deel van mij geworden.

Het is geen makkelijk proces om de juiste dansschoenen te vinden. Allereerst zijn er heel veel verschillende merken. Elk merk maakt zijn schoenen met de hand op een verschillende manier. En dat is maar goed ook, want op deze manier is er voor elke danser een juiste schoen te vinden die bij zijn/haar smaak en fysiek past. Als je eenmaal dat ene merk hebt gevonden dat je geschikt lijkt, zijn er nog een hoop keuzes te maken; model, kleur, hoogte van de hak, vorm van de hak, het geluid. Het is best een zoek tocht om de juiste schoen te vinden die goed zit, die je mooi vind, en die goed klinken.

Ik heb ooit de beginners fout gemaakt om schoenen te kopen na een dag dansen. Ik realiseerde mij niet dat ik in de winkel aankwam met opgezwollen voeten. De volgende dag kon ik zwemmen in mijn schoenen, en tot op de dag van vandaag liggen ze ongebruikt in mijn kast. Een dure fout, want professionele dansschoen kosten al gauw 150 euro.

Hoe langer je je schoenen hebt, hoe lekkerder ze gaan zitten en hoe beter ze zullen klinken. Ik draag nog steeds dagelijks mijn  allereerste professionele flamenco schoenen dagelijks. Ze zitten als gegoten, en zijn bijna comfortabeler dan de pantoffels die ik in huis draag. Maar na 4 jaar zijn ze toe aan pensioen. De kleur vervaagt, de binnenkant valt uit elkaar, de zijkanten scheuren open, de zool komt los, er zit een barst in de hak.. Het maakt me melancholisch, want met deze schoenen ben ik mijn flamenco avontuur begonnen. Ze waren bij mij tijdens al mijn uitdagingen. Ze zijn met me mee naar Spanje gekomen en waren er tijdens mijn eerste voorstelling, mijn eerste repetities, al mijn lessen, mijn fouten en mijn successen. Soms wilde ik ze door de zaal smijten omdat de dingen niet gingen zoals ik wilde, en soms wilde ik ze na een repetitie niet meer uittrekken omdat ik zo geïnspireerd was. Ze waren er altijd, maar nu is het tijd om ze met pensioen te laten gaan en nieuwe schoenen te vinden om nieuwe mooie flamenco ervaringen te creëren.